Een groendak is een dak van een gebouw dat gedeeltelijk of volledig bedekt is met vegetatie en een groeimedium, geplant over een waterdicht membraan. Het kan ook extra lagen bevatten, zoals een wortelbarrière en drainage- en irrigatiesystemen. (Het gebruik van "groen" verwijst naar de groeiende trend van milieubewustzijn en verwijst niet naar daken die alleen maar groen gekleurd zijn, zoals groene dakpannen of dakshingles.)

Containertuinen op daken, waar planten in potten worden gehouden, worden over het algemeen niet als echte groendaken beschouwd, hoewel dit een debatgebied is. Rooftop vijvers zijn een andere vorm van groene daken die worden gebruikt om grijs water te behandelen.

Ook wel bekend als 'levende daken', dienen groene daken verschillende doelen voor een gebouw, zoals het absorberen van regenwater, het bieden van isolatie, het creëren van een habitat voor dieren in het wild en het helpen verlagen van de stedelijke luchttemperatuur en het bestrijden van het hitte-eiland-effect. Er zijn twee soorten groendaken: intensieve daken, die dikker zijn en een grotere verscheidenheid aan planten kunnen ondersteunen, maar zwaarder zijn en meer onderhoud vereisen, en uitgebreide daken, die bedekt zijn met een lichte vegetatielaag en lichter zijn dan een intensief groen dak.

De term groendak kan ook worden gebruikt om daken aan te duiden die een of andere vorm van "groene" technologie gebruiken, zoals een koel dak, een dak met thermische zonnecollectoren of fotovoltaïsche panelen. Groene daken worden ook wel eco-daken, oikosteges, begroeide daken, levende daken, groendaken en VCWH [1] (Horizontal Vegetated Complex Walls) genoemd.