Sterker nog, het moderne groendak is niet innovatief te noemen. Een van de zeven wonderen van de antieke wereld, de hangende tuinen van Babylon Is het model van een groen dak, op elke laag van het gebouw zijn planten geplant, honderden jaren geleden hadden IJslanders gras op het dak, nadat deze methode zich naar vele delen had verspreid van Europa, en zelfs het meesterwerk van de Japanse animatiemeester Hayao Miyazaki "sky City", heeft ook zo'n fantastisch idee. Tegenwoordig is het concept van groen dak begon in de mode, is niet zozeer technologische innovatie, het is meer mensen leven in gewapend betonnen bos, zou graag willen sluiten in de natuur.
Onlangs, meer lucht in hoge mate van vervuiling in ons land, voortdurende uitbreiding van de omvang van de bevolking, snelle groei van het autobezit, stedelijke bouw in volle gang ... economische en sociale ontwikkeling verbruikt niet alleen veel energie, het brengt ook een aanhoudende verhoging van de milieuvervuiling.
De milieuvervuiling tegengaan, stedelijke vergroening dragen de dupe. Deskundigen hadden gezegd dat wanneer de groene dekkingsgraad van de stad 50 procent bereikte, het beste was voor de menselijke gezondheid. Echter, de beperkte stedelijke gronden, wil je de volledige ontwikkeling van de groene, het is moeilijk.
In het begin van de jaren zestig gebruiken Chengdu, Chongqing en andere steden de fabrieksvloer, kantoorgebouwen en het dakplatform van het magazijn om landbouw- en nevenactiviteiten uit te voeren, groenten en fruit te planten. Rond het hotel verscheen in de jaren 1960 achtereenvolgens de daktuin. Deze poging blijft echter beperkt tot hotels en andere commerciële gebouwen. Het dak van de algemene woongebouwen, bedrijfskantoren en andere gebouwen, maar zeldzaam groen op grote schaal. In feite is het groene dak het behoud van land, de ontwikkeling van de stedelijke ruimte, een effectieve manier om het gebouw en de stad te "omhullen", is de kunst van de combinatie van architectuur en groen, met name de noodzaak om erop te wijzen dat groene daken in de bescherming van de rol van de stedelijke omgeving kan niet worden genegeerd. Japan en Duitsland op het gebouw tuin op het dak heeft een zeer hoog niveau bereikt, grote steden in Rusland, Italië, Australië, Zwitserland en andere landen, maar hebben ook een gevarieerd en prachtig landschap in de daktuin.
Groene daken zijn populair geworden. Het groendak heeft inderdaad zijn positieve kant: vlakke onderkant en weg van ongedierte, volle zon en minder luchtvervuiling. Maar er zijn enkele problemen die moeten worden opgelost, zoals irrigatie, beheer, lekkage, rioolwaterzuivering, waarvoor het overheidsbeleid, deze standaardisatie en institutionalisering vereist is. Homeland, de bouwsector, om de eigendom van elk dak te verduidelijken, het toezicht te versterken in de bouw, de bouw; milieubescherming afdelingen zijn uit de drainage van de milieueffectrapportage en controles, enz.; daktuinafdelingen volgens de kenmerken van ontwerpwetenschap vegetatielandschap. Technische kwesties, de markt en het aantrekken van gekwalificeerde ondernemingen om de ontwikkeling te bevorderen door middel van concurrentie.
Dak, stedelijke ontwikkeling moet nog worden gekweekt plaats, maar met de ontwikkeling van de industrie, het snelle tempo van verstedelijking, de ene na de andere hoogbouw stijgende, afnemende oppervlakte. Groene daken kunnen zowel landschapsarchitectuur zijn, maar ook de stedelijke ecologische omgeving verbeteren. Weet je nog die hele muur bedekt met klimop? Misschien zullen we op een dag niet alleen een aangename luchttuintje hebben, zullen hoge gebouwen worden gedecoreerd met groene muren, het is echt overal groene vitaliteit.